Odmiana czasowników regularnych w języku włoskim
Odmiana czasowników regularnych w języku włoskim jest bardzo łatwa.
Czasowniki z końcówką "-are" na przykładzie czasownika parlare
- Io: parl-o
- Tu: parl-i
- lui, lei, Lei: parl-a
- Noi: parl-amo
- Voi: parl-ate
- Loro: parl-amo
Czasowniki z końcówką "-ere" na przykładzie czasownika prendere
- Io: prend-o
- Tu: prend-i
- lui, lei, Lei: prend-e
- Noi: prend-iamo
- Voi: prend-ete
- Loro: prend-ono
Czasowniki z końcówką "-ire" (w pierwszej koniugacji) na przykładzie czasownika sentire
- Io: sent-o
- Tu: sent-i
- lui, lei, Lei: sent-e
- Noi: sent-iamo
- Voi: sent-ite
- Loro: sent-ono
Czasowniki z końcówką "-ire" (w drugiej koniugacji) na przykładzie czasownika finire
- Io: fin-isco
- Tu: fin-isci
- lui, lei, Lei: fin-isce
- Noi: fin-iamo
- Voi: fin-ite
- Loro: fin-iscono
Opracowano na bazie: [1]